#2.4. Zij veranderde mijn leven
Giovanni had regelmatig geen geld voor boodschappen en daarom kocht ik ze dan
ook vaak van de 100 euro die ik maandelijks van mijn ouders kreeg. Ik weet nog
dat ik me enorm schuldig voelde naar mijn ouders toe. Giovanni kon met gemak werken, maar om de één of andere
reden stimuleerde ik hem niet. Ik denk omdat ik dacht dat het toch zinloos zou
zijn. Ik werkte zelf natuurlijk ook niet en was een aantal weken daarvoor
spijtig genoeg gezakt voor mijn VMBO –T examen. Dit had er vooral mee te maken
dat ik de jaren daarvoor niet veel uitgevreten had op school. Ik wist tijdens
mijn eindexamen net twee dagen dat ik zwanger was. Ik weet nog dat ik me ineens
zo ontzettend anders voelde dan de andere leerlingen uit mijn klas. Dit terwijl
het drie dagen geleden allemaal nog zo normaal was, en ik gewoon die gekke
Lotte was. Ik vond het een gek idee dat ik zwanger mijn eindexamen in ging,
maar dat de vriendinnen uit mijn klas van niets af wisten. Ik
kon me tijdens mijn examens enigszins concentreren, maar soms kwam het heftige
gevoel van de baby die rond zwom in mijn buik ineens naar boven. Ik staarde zonder dat ik het door
had voor me uit, terwijl de andere leerlingen druk aan het pennen waren. Toen
ik klaar was met mijn examen, kreeg ik een briefje met een tekening in mijn
hand gedrukt van mijn lerares Engels. Ze had mij nagetekend tijdens mijn examen. Ze gaf me een glimlach en een lieve
knipoog. De tekening heb ik nog steeds. Zij was de enige die af wist van mijn
zwangerschap, en ik voelde dat ze met mij meeleefde. Gelukkig
heb ik uiteindelijk wel twee deelcertificaten voor Nederlands en Duits
gehaald. (en dit zonder te leren en nauwelijks een boek geopend te hebben in de
5 jaar dat ik op school had gezeten) Ik had bij lange na niet durven dromen dat
ik, na jaren verwaarlozing van mijn school, toch twee deelcertificaten zou
halen.
's avonds kookte ik vaak in mijn eentje en zat Giovanni met vrienden in de woonkamer te
blowen en te gamen. Eigenlijk was Giovanni's huis een jongerencentrum.
Dagelijks kwamen er vrienden over de vloer om te gamen, muziek te luisteren, te
drinken of jointjes te roken. Ik kon om die reden nooit beneden in de woonkamer
zitten. Door de vieze lucht van de sigaretten en de lege flessen
Jack Daniels waar ik bijna mijn nek over brak, dwaalde mijn gedachten af naar
een aantal maanden geleden….
Wil je weten waar mijn gedachten naartoe afdwaalde? Lees vrijdag verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten