Vervolg interview:

Vraag 4. Welk mooi moment (dat wij samen beleefd hebben) zal je nooit meer vergeten?

We hebben genoeg mooie momenten beleefd samen. Eigenlijk teveel om op te noemen. Onze vriendschap bestaat vanaf het begin al uit humor en dezelfde interesses (zoals onze voorliefde voor mooie kleren en getinte muziek en jongens). We delen dezelfde droge humor en kunnen uren dubbel liggen om één zin. Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn en af en toe moet er even serieus gebabbeld worden en moeten we soms even in de rol kruipen van dr. Phil of Oprah om de ander wat op te peppen. We kunnen altijd bij elkaar terecht.  Even een mooi moment wat in mijn ogen typerend is voor onze vriendschap: Maastricht. We besloten te eten bij een oh zo hoog aangeprezen Italiaan. We waren uitgehongerd. Jij besloot tapas gerechten te nemen en je vroeg aan de ober of het wel kon fungeren als avondmaaltijd. De ober antwoordde volmondig: ‘Ja zeker, voor mij is het zeker voldoende, madam.’ Ik besloot een pizza margarita te bestellen. We zaten in eerste instantie buiten, maar door de kou besloten we toch maar naar boven te verkassen. Inmiddels waren er al enkele tijdrovende minuten verstreken toen plotseling de ober met onze (heerlijke?) gerechten naar boven kwam.  In eerste instantie zag het er nog oké uit, vond jij. Helaas was jouw bord met tapas hapjes niet meer of minder dan een piepkleine middag snack. (We vroegen ons af hoe het kwam dat de ober, met zijn best wel dunne beentjes, nog in leven was). Aan mijn gezicht viel wel af te lezen dat ik niet erg gecharmeerd was van het voedsel wat een pizza moest voorstellen. De smaak was al net zo bedroevend. Teleurstellend genoeg, smaakte het als de kattenbakkorrels die je vroeger weleens in je mond hebt gestopt als peuter. Ik denk dat je nu wel een aardig beeld kunt schetsen van de smaak van de slappe,  kaasloze pizza die op mijn bordje lag. Geen succes dus. Zulke boefjes als we af en toe kunnen zijn, begonnen we elkaar ongegeneerd met het kostbare voedsel te bekogelen. (en echt lieve mensen, dit doen wij lieve meisjes normaal gesproken nooit, maar dit keer werd er gewoon echt om gevraagd.) We doen wel eens mee aan de bekende try-before-you-die acties. Nou, dit was er dus één van. Wat ook bij ons plan hoorde, was het ontsnappen via de nooduitgang zonder te betalen. Dit, omdat wij ontzettend teleurgesteld waren over het voedsel wat we zojuist voorgeschoteld hadden gekregen. In hoeverre dit überhaupt voedsel te noemen was. Helaas voor ons, was de nooddeur vastgeroest en met geen mogelijkheid te openen. Beetje jammer, dus.  Toen we beklag deden bij de ober, kregen we te horen: ‘Ga naar de McDonald’s of zo.’ Oké, één wijze les: Ga nooit naar de Italiaan op het Vrijthof.

Volgende keer: welk gek moment (dat wij samen beleefd hebben) zal je nooit meer vergeten?